فازهای حریق

با توجه به گذشت زمان در ماده ای که دچار حریق شده است ، هم شرایط مواد سوختنی تغییر میکند ، هم دمای حریق و هم محصولات ایجاد شده از ماده در حال سوختن . لذا آگاهی از فازهای حریق جهت اطفاء بهتر و کاملتر ضروری به نظر میرسد .

توجه کنیم که بهترین زمان اطفاء حریق لطضات اولیه ست که محیط ما خنک است و حریق وسعت ندارد .

پس داشتن تجهیزات اطفاء حریق جهت کنترل حریق بسیار ضروری ست تا تیم آتش نشانی به ما جهت اطفاء ملحق شوند .

 

فاز اول : شروع حریق

در این مرحله اکسیژن کافی در دسترس می باشد و بیشترین محصولات  آن co , co2  است ( منواکسید و دی اکسید کربن )

درجه حرارت حدود ۱۰۰۰f

گسترش حریق تصاعدی

مدت زمان رسیدن به اوج حرارت کوتاه و کمتر از نیم ساعت

فاز دوم : سوختن آزاد

در این مرحله علاوه بر هوای داخل محوطه حریق جریان هوای بیرون نیز به دلیل اختلاف حرارت به داخل آتش کشیده می شود و باعث گسترش حریق میشود .

درجه حرارت حدود ۱۳۰۰ f

گسترش حریق : به تدریج درصد اکسیژن رو به کاهش رفته و به حدی می رسد که حریق بدون شعله می گردد .

تراکم گازها و ذرات در هوا و فشار داخل فضا بسیار بالاست.

مدت زمان : بسته به وسعت فضا و دسترسی به هوا و سوخت می تواند از یک ساعت تا چندین روز ادامه داشته باشد

( گسترش حریق به سایر مناطق برای دسترسی به ماده سوختنی )

فاز سوم : حریق شعله ندارد (فاز سوختن کند)

درجه حرارت حدود ۱۰۰۰ f

رو به کاهش

گسترش حریق : وسعت حریق محدود شده و مراکز آتش به نقاط منفصل می گردد .

فاز برگشت شعله :

لزوما در تمام حریق ها وجود ندارد

اگر تراکن گازهای قابل احتراق در هوا بالا باشد به دلیل اختلاف با هوا مجددا آتش گرفته و سبب برگشت شعله می گردد( back draft)

این  مرحله در صورتی خطرآفرین است که منابع سوختنی جدیدی در دسترس آتش قرار گرفته باشد و به همین دلیل در عملیات اطفاء حریق پس از خاموش کردن آتش یک اکیپ عملیاتی برای مبارزه با برگشت آتش باید یک تا دو ساعت در محل باقی بماند .

( این فاز را در حریق ساختمان پلاسکو تجربه کرده ایم )