آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید. امروز می خواهیم در این مقاله در مورد محل نصب دتکتورهای اعلام حریق با هم صحبت کنیم و همچنین در مورد انواع کنترل پنل ها می خواهیم صحبت کنیم تا بیشتر با این ها آشنا شویم پس با ما باشید.

محل نصب دتکتورهای اعلام حریق :

• دایره ای به شعاع 5.3 متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه (کپسول آتش نشانی)
• دایره ای به شعاع 6.5 متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ
• فاصله دو دتکتور حرارتی 7.5 متر تا 10.6 متر بر حسب مکان و آرایش نصب
• چنانچه سقف و کف کاذب دارای ارتفاع بیش از ۸۰ سانتیمتر باشند ، نیاز به دتکتور دارند
• برای انبارهای موجود در پارکینگ اگر بصورت ردیفی باشد در فاصله ۵۰ سانتیمتر از انبارها و در فاصله حداکثر ۸ متر از هم نصب می شوند
• اگر ارتفاع گچبری سقف بیش از ۵۰ سانتیمتر باشد لازم است دتکتور مجزا برای هر فضا مدنظر قرار داده شود
• اگر انبارها بصورت مجموعه ای باشد یک دتکتور در مسیر ورودی به آنها نصب می شود
• در صورتی که انبار در واحد مسکونی باشد ، لازم است یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفت

محل نصب دتکتورهای اعلام حریق :

• حداکثر سطح پوشش دتکتور دودی ۱۰۰متر مربع و برای دتکتور حرارتی ۶۰ متر مربع می باشد
• در مجاورت تابلو کنتورهای برق یک دتکتور دودی نصب می شود
• تکتورهای حرارتی : دایره ای به شعاع ۵٫۳ متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه ، دایره ای به شعاع ۶٫۵ متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ ، فاصله دو دتکتور حرارتی ۷٫۵ متر تا ۱۰٫۶ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
• دتکتورهای دودی : دایره ای به شعاع ۶٫۵ متر ، فاصله دتکتور دودی ۱۰٫۶ متر تا ۱۵ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
• داقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن ۵۰ سانتیمتر و حداکثر ۷ متر برای دتکتور دودی و ۵٫۵ متر برای دتکتور حرارتی می باشد
• محل نصب دتکتور دودی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد ( دور از پنجره ، درب و فضای باز پارکینگ ) .
• در سقف های شیبدار لازم است دتکتورها در ارتفاع ۵۰ سانتی متر پائین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند (کپسول آتش نشانی)
• دتکتور سرسرا در محل قابل دسترس نصب گردد

کنترل پنل اعلام حریق (FACP)

کنترل پنل اعلام حریق (FACP)  در واقع مرکز سیستم به شمار می رود :

• ورودی ها و یکپارچگی سیستم نظارت می کند
• خروجی ها را کنترل می کند
• اطلاعات را منتقل می کند.

کنترل پنل سیستم اعلام حریق متعارف ( Conventional )

کلیه تجهیزات نصب شده در یک سیستم اعلام حریق متعارف ، توسط کنترل پنل متعارف ، مدیریت می شود، هر کنترل پنل می تواند چندین زون را کنترل کند ( معمولا بین ۴ تا ۳۲ زون )،

در هر زون مجزا می توان بین بیست تا سی قطعه اعلام حریق ( شامل دتکتور یا شاسی با توجه به نوع دستگاه ) نصب کرد. طول مسیر کابل در هر زون می تواند تا ۲۰۰۰ متر باشد.

کنترل پنل اعلام حریق متعارف امکان متصل شدن به تکرار کننده ها را دارد، لذا کنترل دستگاه از چند نقطه برای کاربران وجود خواهد داشت.

کنترل پنل آدرس پذیر ( Addressable )

کنترل پنل آدرس پذیر از یک یا چند حلقه ( Loop ) مجزا برای کنترل قطعات سیستم اعلام حریق، از قبیل دتکتور ، شستی و زنگ هشدار را دارد، (کپسول آتش نشانی)

در این سیستم هر قطعه یک آی پی مجزا را به خود اختصاص می دهد و کاربر می تواند تا ۱۲۸ قطعه را بر روی هر حلقه تعریف و کنترل کند.

دستگاه کنترل پنل اعلام حریق آدرس پذیر امکان کنترل تعداد زیادی زون را برای کاربران فراهم می کند، همچنین کاربران می توانند چندین دستگاه را با یکدیگر شبکه کنند.

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

کابل کشي سيستم اعلام حريق

برد الکترونيکي :

بر روي اين برد فيوزهاي لازم و رله مربوط به مگنت هاي نگهدارنده (Door holder) و جامپرهايي براي تنظيم و قطعات الکترونيکي ديگر وجود دارد . همچنين نشانگرهاي اتصال کوتاه و قطعي مدار و کانکتور توسعه (Aux) و کانکتور اتصال کارت زون روي اين برد وصل است .

ترمينالهاي اتصال شامل :

الف : خروجي ولتاژ DC کمکي

ب : خروجي کنتاکت هاي مربوط به رله مگنت نگهدارنده

ج . خروجي براي آژيرها و چراغ ها (معمولا بيش از يک خروجي مي باشد) (کپسول آتش نشانی)

د : خروجي براي زون ها (دو ترمينال + و- براي هر زون)

ه : محل اتصال پانل تکرار کننده (شرح در ادامه مي آيد)

 LED هاي نشانگر :

اين LED ها معمولا روي درب تابلو کنترل نصب مي شوند:

الف : LED نشانگر وجود برق شهر

ب : LED نشانگر وجود اشکال در منبع تغذيه

ج : LED مربوط به وجود خطا در زون ( FAULT ) به تعداد زونها

ه : LED مربوط به وجود حريق در زون ( FIRE ) به تعداد زونها

د : LED نشانگر آژير Sounder  که موقع به صدا در آمدن آژير روشن مي شود .

در مدل هاي مختلف ممکن است LED هاي نشانگر ديگري نيز وجود داشته باشند ولي موارد ذکرشده در بالا عموما در تمام پانل ها وجود دارند .

بيزر اشکال داخلي تابلو : در مواقع بروز اشکال در مدار داخلي تابلو مانند عدم اتصال باطريها به صدا در مي آيد.

 سوئيچ قفل کردن تابلو : براي جلوگيري از خراب کاري و دسترسي افراد غيرمجاز به تابلو و تنظيمات آن به کار مي رود و روي درب تابلو نصب شده است

شستي هاي کنترل : براي تنظيم تابلو به کار مي روند .

تجهيزات تکميلي سيستم هاي اعلام حريق

تکرارگر (Repeater )  :

در مواقعي که تکرار علائم اعلام حريق در مکان هاي غير از محل تابلو اصلي مورد نياز باشد از تکرارگرها استفاده مي شود. تکرارگرها داراي LED هاي نشانگر مشابه تابلو اصلي مي باشند (کپسول آتش نشانی)

و به ترمينال هاي تابلو کنترل مرکزي وصل مي شوند. ممکن است بعضي تابلوها امکانات اتصال تکرارگر را نداشته باشند . طرز اتصال آن در دياگرام سيم کشي تابلو اصلي مشخص مي شود .

جداکننده خط (Line Lsolator) :

با استفاده از جدا کننده هاي خط مي توان در صورت بروز عيب در مدار قسمت معيوب را از قسمت سالم مدار جدا کرده و بعد از رفع عييب دوباره اتصال کامل مدار را برقرار نمود .

مگنت نگهدارنده ( Door Holder ) :

بر روي درهاي معيني جهت جلوگيري از گسترش آتش در حين آتش سوزي نصب مي شود و در صورت بروز حريق از باز ماندن در جلوگيري مي کنند . طبق استاندارد تغذيه آن بايد از منبع ۲۴ ولت جداگانه انجام مي گيرد نه از برق ۲۴ ولت تابلو چون مصرف آن ها بالاست .

سيستم هاي صوتي اعلام خطر :

اين سيستم ها در دو نوع عادي و هوشمند ساخته شده اند و قادرند به طور اتوماتيک يا دستي در مواقع بروز حريق پيام اعلام خطر را از بلند گوهاي مربوطه پخش نمايند .

سيستم هاي تلفن اضطراري :

اين سيستم ها داراي يک پانل تلفن اصلي و گوشي هايي مي باشند که در محل هاي مورد نظر نصب مي شوند . هنگام خطر مي توان با استفاده از گوشي ها به مرکز تلفن خبر داد يا مرکز تلفن مي تواند به هر کدام از گوشي ها زنگ بزند.

ارتباط بين گوشي ها نيز مي تواند از طريق پانل اصلي تلفن برقرار باشد . تصوير يک گوشي تلفن اضطراري و دو نمونه پانل اصلي اين سيستمها را مشاهده مينماييد:

ماژول هاي رابط (Interface Module) :

در سيستم هاي هوشمند استفاده مي شوند و براي ارتباط و شناسايي اجزاي قابل آدرس دهي سيستم به کار مي رود .چند نمونه از آنها را در زير مشاهده مي کنيد: (کپسول آتش نشانی)

Active End Of Line Unit AEOL  :

در انتهاي خط سيستم هاي اعلام حريق نصب مي گردد و با کمک آن مي توان دتکتورهاي عادي (غير قابل آدرس دهي) را به سيستم هاي اعلام حريق هوشمند وصل کرد .

برنامه ريزي دستي ( Handle Programmer ) :

براي برنامه ريزي اجزاي سيستم هاي اعلام حريق هوشمند استفاده مي شود .ابزارهاي ديگري نيز مانند تست کننده مسير ( Loop Tester ) و برد رله هاي کمکي و اسپليتر زنگ و … وجود دارد که در سيستم هاي اعلام حريق در صورت نياز استفاده مي شوند .

در ادامه نحوه سيم بندي چند نوع تابلوي مرکزي اعلام حريق به عنوان نمونه آورده شده است و نحوه نصب و سيم کشي پانل کنترل عادي مدل ACT آرياک به طور کامل بيان شده است.

دستگاههاي مدل ACT 2الي۲۴ زون :

پانل اصلي اين دستگاه که شکل آن در زير مشاهده مي شود شامل قسمت هاي زير است :

الف : قسمتهاي است که روي درب تابلو قرار دارند :

۱ -شستي ( Reset / Resound / Test Zone Lamp ) : براي دوباره راه اندازي کردن تابلو اصلي مي باشد.

۲- شستي (Silence Alarms Sounders ) : براي ساکت کردن صداي بوق تابلو و آژير مي باشد.

۳ -شستي (Silence Fault Sounders ) : براي ساکت کردن بيزر داخلي تابلو مي باشد.

۴ -شستي ( Evacuate ) : براي به صدا در آوردن آژير به صورت دستي مي باشد .

5– لامپ Sounder Fault : زمانيکه اين لامپ روشن مي شود به معني اين است که ايراد و اشکال در مدار آژيرهاي سيستم ايجاد شده است .

6– لامپ Battery / Power Supply Fault : زماني که اين چراغ روشن مي شود به معناي اين است که برق ورودي سيستم (۲۴ DC OR 220 AC) دچار اشکال شده است . (کپسول آتش نشانی)

7– لامپ Mains On : به معناي اين است که تابلو روشن است و اگر فقط اين لامپ روشن باشد يعني تابلو در حالت نرمال مي باشد .

لامپ Fire براي هر زون : در مواقع اعلام حريق لامپ زون مربوطه روشن مي شود .

8-لامپ Fault . هرگاه خطايي اعم از اتصال کوتاه يا قطعي در زون اتفاق بيفتد روشن مي شود .

9- ۵ سوئيچ : براي قفل کردن شستي هاي کنترلي به کار مي رود .

توجه : در حاليکه تابلو نرمال است فقط بايد لامپ Mains On روشن باشد .

قسمتهايي که داخل تابلو قرار دارند :

۱ – فيوزها

۲- کانکتورها

۳- ترمينال ها

۴- منبع تغذيه (باطري و ترانس)

۵- جامپرها

۶- LED هاي نشانگر اتصال کوتاه و قطعي در زون

۷- پيچ اتصال زمين

۹- رله مگنت نگهدارنده

تمامي قسمت هاي فوق غير از باطري و ترانس و رله مگنت نگهدارنده روي برد الکترونيکي نصب شده اند. (کپسول آتش نشانی)

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (شارژ کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

کابل کشي سيستم اعلام حريق

نصب و استقرار تجهيزات سيستم اعلام حريق طبق استاندارد ۵۸۳۹ BS و کابل کشي طبق استاندارد ۶۲۰۷ BS انجام مي گيرد. به طور کلي مي توان سيم هاي مدار اعلام حريق را به دو گروه تقسيم کرد و باتوجه به خصوصيات هر گروه کابل مناسب باآن را به کار برد :

گروه ۱ : کابلهاي که بعد از آشکار شدن حريق استفاده نمي شود مانند کابل هاي دتکتورها وشستي ها

گروه ۲ : کابلهايي که بعد ازکشف حريق استفاده ميشوند مانند کابلهاي منبع تغذيه و آژيرها و چراغها

در حالت کلي مي توان براي هر دو گروه کابل ۱/۵ ميلي متر مربع با روپوش و عايق پروتودور به کار برد ولي در مکان هايي که امکان ضربه يا ساييدگي و جويده شدن توسط حيوانات وجود دارد بايد کابل ها را حفاظت مکانيکي کرد.

مي توان در مورد سيم هاي آژيرها و چراغ ها براي حفاظت آنها را داخل ديوار زير حداقل ۱۲ ميلي متر گچ به صورت تو کار گذاشت . کابلهاي سيستم اعلام حريق بايد جدا از ساير کابل ها سيم کشي شوند . (شارژ کپسول آتش نشانی)

تست کابل ها توسط اهم متر انجام مي شود و در صورت استفاده از مگا اهم سنج بايد تمام تجهيزات اعم از دتکتور- آژير- پانل کنترل و … را از مدار باز کرد تا ولتاژ تست بالا به آنها آسيب نرساند .

هنگام کابل کشي نبايد از مسير زون ها انشعاب گرفت . همچنين نبايد از آژير ها هم انشعاب گرفت . کابل کشي سيستم هاي عادي به صورت راديال يا خطي و کابل کشي سيستم هاي هوشمند به صورت حلقوي انجام مي گيرد .

در انتهاي مسير زون ها هميشه يک مقاومت موازي با خط که مقدار آن معمولا ۴/۷ يا ۶/۸ کيلو اهم است متصل مي کنند يا از واحد انتهاي خط AEOL استفاده مي نمايند .

پانل کنترل (Fire Alarm Control)(FACP):

اصلي ترين و مهمترين قسمت سيستم اعلام حريق پانل کنترل مي باشد که وظيفه ارتباط بين شستي ها و دتکتورها و وسايل اعلام حريق مانند آژيرها و چراغ ها را به عهده دارد .

اين پانل ها به دو نوع آنالوگ و ميکروپروسسوري تقسيم مي شوند . پانل هاي کنترل بايد قادر به تشخيص و اعلام خطاي اتصال کوتاه يا قطعي مدار باشند و همچنين در مواقع قطعي برق به طور اتوماتيک برق اضطراري را توسط باطري ها به مدار اعمال کنند .

پانل ها معمولا داراي امکاناتي نيز براي تست قسمت هاي مختلف مدار مي باشند . از نظر ظرفيت پانل ها را با زون تقسيم بندي ميکنند که معمولا به صورت ۲- ۴- ۸- ۱۶- ۲۴- ۳۲ زون ارائه مي شوند .

در بعضي از پانل ها مي توان با اضافه کردن کارت هاي الکترونيکي Extention cardتعداد زون ها را فزايش داد . پانل مرکزي بايد در محلي نصب شود که به راحتي قابل مشاهده باشد .

معمولا در وروديها و محلهايي که ماموران آتش نشاني داخل مي شوند نصب مي گردد . خود مرکز کنترل بايد توسط يک دتکتور دودي حفاظت شود . (شارژ کپسول آتش نشانی)

ادامه

ارتفاع نصب آن حدود ۸/۱ الي ۲ متر است و بايد محل نصب آنرا از نظر دستکاري افراد غير مجاز و يا احتمال خرابکاري مورد توجه قرار داد. تعداد دتکتورهاي قابل اتصال به هر زون توسط کارخانه سازنده تعيين مي شود.

در سيستم اعلام حريق نحوه ارتباط دتکتورها با پانل مرکزي به اين صورت است که در مواقع بروز حريق , تحريک دتکتور يا فشار دادن شستي اعلام حريق باعث ايجاد يک اتصال کوتاه نسبي در مدار مي شود

و جريان مدار افزايش مي يابد نه به حدي که به عنوان اتصال کوتاه کامل شناخته شود و باعث اعلام خطا شود) در نتيجه مرکز کنترل اعلام حريق مينمايد .

مرکز کنترل از طريق مدار الکترونيکي بعد از تشخيص حريق رله هاي مربوطه را وصل کرده و آژيرها و چراغ هاي اعلام خطر را به کار مي اندازد. قسمت هاي اصلي پانل کنترل به شرح زير مي باشد :

منبع تغذيه (Power Suply Dmt) (PSU) :

منبع تغذيه يا به صورت ترانس کاهنده به همراه مدار يکسو سازي داخل پانل قرار مي گيرد و يا به صورت واحد مجزا از بيرون پانل به پانل کنترل متصل مي شود .

ولتاژ خروجي منبع تغذيه معمولا ۲۴ ولت DC و قدرت جريان دهي آن حدود ۲ آمپر است . قدرت جريان دهي منابع تغذيه جداگانه حدود ۳ تا ۶ آمپر است و در دستگاه هاي بزرگ با تعداد Zone بالا استفاده مي شود .

در مواقع قطع برق منبع تغذيه اضطراري که معمولا عبارت از ۲ عدد باطري خشک (بدون نياز به سرويس و نگهداري) ۱۲ ولت مي باشد که به طور سري بسته مي شوند تا ۲۴ ولتDC را تامين کنند .

در حالت عادي که برق ۲۲۰ ولت وصل است سيستم باطري ها را شارژ کرده و براي مواقع قطعي برق آماده نگه مي دارد وهنگام بروز قطعي برق به طور اتوماتيک وارد مدار مي شوند بسته به تعداد زونهاي تابلو اصلي در آمپرساعت هاي مختلفي استفاده مي شوند .

براي تابلوهاي ۲ زون باطري هاي ۲ آمپر ساعت و براي تابلوهاي ۴ الي ۱۲ زون ۷ آمپرساعت و براي تابلو هاي ۱۲ الي ۲۴ زون باطري ۱۲ آمپرساعت مناسب مي باشد . معمولا باطريها در داخل تابلو کنترل قرار مي گيرند. (شارژ کپسول آتش نشانی)

بعد از نصب سيستم بايد باطريها را قبل از اتصال پانل شارژ کرد و سيستم را با باطريهاي شارژ شده روشن نمود.

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (شارژ کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید. امروز قصد داریم در این مقاله در مورد کابل کشی سیستم های اعلام حریق و نحوه کابل کشی سیستم های اعلام حریق مطالع کنیم پس با ما باشید.

کابل کشی سیستم اعلام حریق

دو روش کلی برای سیم کشی سیستم‌های اعلان آتش وجود دارد. روش حلقه‌ای (Loop) یا روش ستاره‌ای. در قدیم که سیستم‌های آدرس‌پذیر وجود نداشتند، اغلب از روش حلقه‌ای استفاده می‌شد. در این روش، حسگرها بر روی یک حلقه مستقر بودند (شارژ کپسول آتش نشانی)

و این حلقه، از اتاقی به اتاق دیگر، و از حسگری به حسگر دیگر می‌رسید. بعدها، تصمیم بر این شد که هرگروه از حسگرها که مربوط به محلی خاص در ساختمان هستند،

با رشته سیم مجزایی به سیستم مرکزی متصل باشند تا بتوان تشخیص داد که آتش‌سوزی دقیقاً در کدام محل رخ داده‌است.

با پیشرفت فناوری، سیستم سیم کشی مجدداً به حالت حلقه‌ای بازگشته‌است. به این مفهوم که جریان تغذیه توسط دو رشته سیم و جریان اطلاعات توسط دو رشته دیگر با سیستم مرکزی می‌رسد.

برای هر حسگر کد مخصوصی اختصاص داده شده‌است و سیستم بدون نیاز به سیم کشی مجزا برای هر حسگر، آن حسگر و محل قرارگیری آن را به خوبی (از روی کد مخصوصش) می‌شناسد.

ارسال کدها و اطلاعات بین حسگرها و سیستم مرکزی در هر ثانیه چندین بار صورت می‌گیرد و حسگر حتی نیاز خود به سرویس و تعمیر را نیز به سیستم مرکزی اعلام می‌نماید.

نحوه کابل کشی در سیستم اعلام حریق

نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق طبق استاندارد BS 5839 و کابل کشی طبق استانداردBS 6207 انجام می گیرد .

به طور کلی کابل کشی سیستم اعلام حریق به دو قسم تقسیم می شود، برای هر گروه از کابل های مناسب خودش استفاده کرد.

گروه اول– کابل هایی که پس از آشکار شدن حریق دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند، مانند کابل های دتکتور و شستی اعلام حریق . (شارژ کپسول آتش نشانی)

گروه دوم– کابل هایی که پس از آشکار شدن حریق استفاده می شوند، مانند کابل های منبع تغذیه، آژیر و چراغ چشمک زن سیستم اعلام حریق .

به طور کلی باید کابل کشی های سیستم اعلام حریق از سایر کابل کشی های مجموعه جدا باشد. کابل های استفاده شده را باید از درون حفاظ و لوله های محافظ عبور داد، یا بصورت تو کار از درون دیوار و زیر یک لایه محافظ کچ جاسازی شود.

نحوه کابل کشی

در کابل کشی سیستم اعلام حریق نباید از مسیر زون ها و همچنین آژیر ها انشعاب گرفت. در انتهای مسیر کابل کشی زون ها همیشه یک مقاومت موازی با خط ( معمولا ۷.۴ یا ۸.۶ کیلو اهم ) در نظر می گیرند یا از واحد انتهای خط AEOL استفاده می شود.

در حالت کلی می توان برای هر دو گروه کابل ۵/۱ میلی متر مربع با روپوش و عایق پروتودور به کار برد ولی در مکان ها ییکه امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد باید کابل ها را حفاظت مکانیکی کرد.

می توان در مورد سیم ها ی آژیرها و چراغ ها برای حفاظت آنها را داخل دیوار زیر حداقل ۱۲ میلی متر گچ به صورت توکار گذاشت . کابلها ی سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل ها سیم کشی شوند .

تست کابل ها توسط اهم متر انجام می شود و در صورت استفاده از مگا اهم سنج باید تمام تجهیزات اعم از دتکتور – آژیر – پانل کنترل و … را از مدار باز کرد تا ولتاژ تست بالابه آنها آسیب نرساند . (شارژ کپسول آتش نشانی)

هنگام کابل کشی نباید از مسیر زون ها انشعاب گرفت . همچنین نباید از آژیر ها هم انشعاب گرفت .

کابل کشی سیستم ها ی عادی به صورت خطی و کابل کشی سیستم ها ی هوشمند به صورت حلقوی انجام می گیرد .

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

سیستم اعلام حریق متعارف

سامانه متعارف از قدیمی‌ترین انواع سیستم‌های اعلام حریق است که علی‌رغم تغییرات کیفی اندک، هم چنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این سیستم چندین حسگر(Detector) و شستی که یک منطقه از ساختمان را پوشش می‌دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته، به تابلوی کنترل مرکزی متصل می‌شوند؛

بنابراین هر مدار نماینده یک منطقه‌ است. در این سامانه‌ها تشخیص تغییر وضعیت یک منطقه به حالت آلارم یا خطا بر اساس تغییر مقاومت الکتریکی مدار مربوط به آن منطقه صورت می پذیرد. (کپسول آتش نشانی)

بدین صورت که هر کدام از سنسورها که به حالت آلارم یا خطا رفت مقاومت الکتریکی جدیدی در مدار خود ایجاد می‌کند. در ساختمان‌های عمومی اعلام ناشی از حریقی کوچک ممکن است

موجب هراس تعداد زیادی یا اخلال در روند معمولی فعالیت‌ها گردد از این رو در این اماکن استفاده از پیش پیام سیستم‌های دو مرحله‌ای مناسب تر است.

سیستم اعلام حریق متعارف با نام های مختلفی شناخته می شود، اسامی مانند سیستم اعلام حریق محلی ، سیستم اعلام حریق متعارف و سیستم اعلام حریق کانونشنال برای این سیستم وجود دارند.

در این سیستم فضای که باید پوشش داده شود را به چند ناحیه جدا تقسیم می کنیم و هر ناحیه را یک زون ( Zone )  می نامیم،

هر زون را بصورت مجزا نام گذاری کرده و دتکتور ها و سایر تجهیزات اعلام حریق را در آن جانمایی می کنیم، در صورت بروز حریق، سیستم اعلام حریق متعارف، اعلام می کند که در کدام زون یا ناحیه حریق رخ داده است.

سیستم اعلام حریق متعارف

سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال بر طبق منطقه حریق تعریف میشود ،به عبارت دیگر در زمان حریق منطقه با زون بر روی صفحه نمایشگر مرکز کنترل اعلام حریق نمایش داده میشود .

سیم کشی این نوع سیستم به صورت شعاعی است یعنی از روی مرکز منترل به ازای هر زون رو رشته سیم به دتکتوزهای ان   منطفه کشیده میشود.

سیستم های اعلام حریق کانونشنال (متعارف) سالهای زیادی است که جهت صنایع و کاربردهای خانگی مورد استفاده قرار می گیرند. محدوده این سیستم ها از نوع ساده آن یک یا ۲ زون شروع شده

و تا سیستم های خیلی بزرگتر تا بیشتر از ۱۰۰ زون هم مورد استفاده قرار می گیرند (بزرگترین پنلی که شرکت زتا انگلیس در حال حاضر تولید می کند ۴۸ زون دارد). (کپسول آتش نشانی)

سیستم های متعارف با توجه به قیمت پایین و سادگی استفاده از آن به عنوان انتخابی ایده آل جهت پروژه های کوچک به شمار می رود. در این سیستم همه دتکتورهای یک زون (یا ناحیه) از ساختمان به یک زوج سیم متصل می شوند.

در صورتی که هر یک از آشکارسازهای موجود در این زون گزارش آلارمی را بدهد نشانگر LED مبوطه بر روی کنترل پنل روشن می شود ولی محل دقیق خطر در این نوع از سیستم ها مشخص نیست.

آژیرها و فلاشرها در یک مدار دیگر جدای از زون اعلام حریق قرار خواهند گرفت.

یک مقاومت انتهای خط End of Line یا EOL در آخرین تجهیز هر مدار (زون ورودی و خروجی آژیر) جهت مانیتور کردن وضعیت قطعی مدار قرار می گیرد.

شاسی اعلام حریق

از اين واحد به منظور اعلام حريق توسط افراد به صورت دستي مورد استفاده قرار مي گيرد.

– دارای ایزولاتور به منظور جلوگیری از خارج شدن شستی ازسیستم بهنگام هر گونه قطعی و یا اتصال کوتاه.

– آدرس دهی بصورت کد های نرم افزاری Soft addressing

– دارای میکرو پروسسور و کنترل توسط مایکرو کامپیوتر

– امکان استفاده از شستی در شرایط سخت الکتریکی و سازگاری با شرایط مغناطیسی(EMC)

– دارای شیشه نشکن Resettable و چراغ مخصوص عملکرد شستی

– داراي قابليت استفاده در مناطق مشخص صنعتي با درجه حساسيت و ايمني بالا.

– قابليت نصب به صورت توكار و يا روكار. (کپسول آتش نشانی)

اعلام دستی از طریق شستی :

• در این روش به فواصل مختلف کلید های مخصوص Push Button  که دارای درپوش شیشه ای می باشند ، نصب میگردد
• پس از شکستن شیشه بطور خودکار یا توسط فشار دادن شستی آن ، آژیرهای اعلام حریق بصدا در می آید
• این موضوع مجدد یاد آوری میشود که در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر امکان غیر فعال کردن یک شستی خاص وجود دارد
• در سیستم های اعلام حریق متعارف فقط امکان غیر فعال کردن یک زون به صورت کامل وجود دارد .البته این قابلیت در تمام برند ها وجود ندارد .

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

سامانه متصل به رایانه(پنل مرکزي)

سامانه مرکزی، یک سامانه تشخیص آتش‌سوزی است. در این سامانه اعلان‌های حسگرها تجزیه و تحلیل شده و برای اعلان حریق یا در حالت‌های مشکوک، اعلام نیاز به بازبینی انسان تصمیم گیری می‌شود.

این سیستم‌ها اغلب یه صفحه کلید برای ورود فرامین توسط انسان و مانیتور برای مشاهده فرامین مجهز هستند. این سیستم‌ها امروزه یه رایانه متصل شده و از طریق نرم‌افزار مخصوص خود، برنامه را دریافت می‌کنند. (کپسول آتش نشانی)

یکی دیگر از وظایف این سیستم‌ها انتخاب نوع خروجی (آژیر خطر عمومی، آژیر خطر در جاهای خاص، تماس با مرکز آتش‌نشانی و سایر خروجی‌ها) است.

– قادر به تشخیص حریق واقعی از علائم کاذب بر اساس مقایسه منحنی اطلاعات دریافتی از هر یک از سنسور ها در هر لحظه با توجه به اطلاعات ذخیره شده از انواع حریق

-دارای صفحه کلید جهت ورود و دریافت اطلاعات

-دارای صفحه نمایشگر LCD ، صفحه نمایش دارای 24 کاراکتر (Character) دیوایس و 60 کاراکتر

ادامه

-قابلیت نصب 250 تجهیز بر روی هر مدار حلقوی، هر دتکتور شامل 1 سنسور دود، 1 سنسور  حرارت،I /O ، ایزولاتور

-آدرس دهی بصورت کد های نرم افزاری Soft Addressing

-کنترل توسط مایکرو کامپیوتر

-بررسی وضعیت هر یک از دیوایسها در هر لحظه

-قابلیت بررسی و کنترل از راه دور و از طریق اینترنت (Web Base)

-قابلیت ثبت گزارش اعلام حریق تا 1000 واقعه در حافظه سیستم

-قابلیت تغییر حساسیت سنسورها و بستن کانالهای دود یا حرارت بر اساس تغییرات کاربردی در  ساختمان (کپسول آتش نشانی)

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

اصول کشف و تشخیص حریق در سامانه‌های آدرس پذیر، مشابه سیستم‌های متعارف است، به جز این که در این گونه سیستم‌ها، هر یک از حسگر(Detector)های اتوماتیک یا شستی‌ها دارای آدرس منحصربه‌فردی هستند

که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی قادر به شناسایی و تعیین هر یک از آن هاست.

 کنترل پنل مرکزی اعلان حریق با استفاده از پروتکل‌های ارتباطی، اطلاعات وضعیت هر یک از تجهیزات اعلان حریق را تجزیه تحلیل کرده و در هنگام وقوع حریق یا خطا در سامانه محل دقیق آلارم یا خطا را مشخص می‌کند.

در گذشته برای آدرس دهی دتکتورهای آدرس پذیر از کلیدهای دهدهی (دو کلید گردان با شماره‌های ۰–۹) استفاده می‌کردند. بعدها از دیپ سوئیچ ها(۰–۱۲۷) استفاده شد. اما امروزه از کدی که درون میکروپروسسور داخلی تجهیز آدرس پذیر وجود دارد استفاده می‌شود.

فرآیند زون بندی در سیستم های آدرس پذیر، مانند سیستم متعارف انجام می شود اما تفاوت سیستم آدرس پذیر در این است که، کلیه اجزای اعلام حریقی که روی یک زون قرار می گیرند

آدرس آی پی مجزای خود را دارند و در صورت بروز آتش سوزی، محل دقیق حریق با دقت بالاتری توسط تجهیزات صوتی و تصویری هشدار دهنده مشخص می شود. اینگونه عمل اطفاء حریق و تخلیه عوامل انسانی برای جلوگیری از تلفات جانی ، سریعتر انجام می شود.

مکانیزم تشخیص آتش در سیستم های آدرس پذیر

بطور کلی براي تشخيص حريق از اثرات سه گانه آن يعني دود و حرارت و شعله استفاده مي شود.

درسيستمهاي متعارف مکاني را که از نظر حريق مي خواهيم حفاظت کنيم به مناطق مشخص تقسيم ميکنيم تا در صورت بروزحريق بتوان محل حريق را سريعتر تشخيص داد . به هر کدام از اين مناطق يک زون ( Zone) می­گوییم. (کپسول آتش نشانی)

اين عمل در سيستم ها ي آدرس پذیر نيز انجام مي پذيرد ولي مزيتي که اين سيستم ها نسبت به سيستم ها ي عادي دارند اين است که اين سيستم ها داراي اجزاي قابل آدرس دهي هستند

و علاوه براينکه مي توان زوني را که در آن حريق اتفاق افتاده است تشخيص داد بلکه مي توان دقيقا عنصري را که حريق را تشخيص داده معين کرد و محل دقيق حريق را مشخص نمود و خبردهنده ها يي را که مربوط به آن محل مي باشد فعال نمود .

کنترل پنل آدرس پذیر دارای مدارات میکروپروسسوری بوده و از تکنولوژی دیجیتال بهره می برد.

ادامه

بدین شکل امکان تصمیم گیریهای متنوع منطقی با توجه به وضعیت های پیش آمده در میدان و صدور فرامین در خروجی ها متناسب با وضعیت موجود و منطبق با برنامه ی از پیش تعیین شده وجود دارد.

به طور مثال چنانچه یک عدد از دتکتورهای دود در اتاقی به وضعیت آلارم تغییر نمود آژیرهای ساختمان به صدا درآمده و در صورتیکه دتکتور دوم نیز به حالت آلارم تغییر کند سیستم اطفای اتوماتیک CO2 فعال شود.

برای مجتمع های مسکونی و سوله های صنعتی بزرگ ، استفاده از سیستم آدرس پذیر الزامی است.

• در صورت روكار بودن سيم كشي سيستم اعلام حريق بايد از لوله فلزي استفاده نمود و از كاربرد داكت هايپلاستيكي اجتناب گردد.
• کابل کشی در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر به صورت لوپ و کابل شیلد دار است
• کنترل پنل های سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر دارای قابلیت برنامه ریزی بر اساس سناریو حریق مورد نظر هستند (کپسول آتش نشانی)

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (شارژ کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

دتکتور حرارتی آدرس پذیر

ویژگیهای کلیدی:

• قابلیت نصب و نگهداری آسان

• دارای پوشش نیمه براق

• دارای سنسور بادوام بدون نیاز به جایگزینی

• ارسال دمای محیط برای کنترل پنل

• امکان تغییر دمای عملکرد دیتکتور در دماهای ۵۵ درجه – ۶۵ درجه – ۷۵ درجه و ۸۵ درجه سانتی گراد (شارژ کپسول آتش نشانی)

حداقل مایحتاج پیشنهادی برای نگهداری دیتکتور شامل تمیز کردن سالانه گرد و غبار از هد دیتکتور با استفاده از یک جارو برقی کم قدرت  میباشد. تلاش برای مجزا کردن دیتکتور نکنید.

اخطار :

• از تست دیتکتور های حرارتی با شعله مستقیم خودداری نمایید . این روش باعث آسیب رساندن به دیتکتور حرارتی خواهد شد .

• از نصب دیتکتور های حرارتی مقابل باد مستقیم هواساز ها خودداری نمایید .

• از نصب دیتکتور حرارتی حتی حرارتی ثابت در محل هایی که تغییرات دمایی سریع و زیاد دارید خودداری نمایید .

توصیه ها :

• برای برسی صحت عملکرد دیتکتور های حرارتی بهتر است از کارشناس مربوطه کمک بگیرید

• دیتکتور های حرارتی به دود حساس نیستند

• بهتر است در بازه های زمانی شش ماهه و یک ساله صحت عملکرد دیتکتور حرارتی برسی گردد

دتکتور دودي نوري  اپتيکال

به اين نوع دتکتورها دتکتور فتوالکتریک نيز گفته مي شود و داراي يک سلول نوري در داخل خود مي باشد که با ورود دود به محفظه و کم شدن نور تحريک شده و اعلام حريق مي نمايند .

در محل هايي مانند انبارهاي مواد PVC که در هنگام بروز حريق دود غليظ توليد مي شود و آتش سوزي به آهستگي انجام مي گيرد استفاده از آن ها مناسب است . (شارژ کپسول آتش نشانی)

براي تشخيص دود در داکتهاي تهويه از دتکتور دودي اپتيکال استفاده مي شود که آنرا در محفظه خاصي که به دو لوله ( پراب ) وصل است قرار مي دهند و در خارج داکت نصب مي کنند

و لوله ها به داخل داکت مي رود تا مقداري از هواي عبوري از داخل داکت را نمونه برداري کند. در صورت وجود دود در داخل داکت اين دود از طريق لوله ها وارد محفظه دتکتور شده و دتکتور اعلام حريق مي کند

دتکتور شعله اي (Ultra Violet Flame Detector) يا (Infrar Flame)

اين دتکتورها با استفاده از سنسور گيرنده اشعه ماورا بنفش شعله آتش يا اشعه مادون قرمز آتش را تشخيص داده و اعلام حريق مي نمايند . زمان پاسخ آنها حدود چند ثانيه مي باشد و آتش را بسيار سريع تشخيص مي دهند.

در دو نوع قابل نصب براي فضاي داخلي (Indoor) و فضاي خارجي(Outdoor )  موجود مي باشد و ولتاژ کار آنها ۱۲ الي ۳۰ ولت DC است زاويه ديد آنها نيز ۱۲۰ درجه مي باشد .

دتکتور گازي ( Gas Detector )

براي تشخيص نشتي گاز و اعلام خطر قبل از به وجود آمدن حريق مخصوصا در محل هاي که از گازهاي سوختني (قابل اشتعال) ( CNG , LPG ) استفاده مي شود اين دتکتورها مورد استفاده قرار مي گيرد.

مبناي تشخيص برخي از آنها بوي گاز مي باشد و به صورت ديواري يا سقفي نصب مي شوند. مورد استفاده آن ها در آپارتمان ها ، هتل ها و مراکز صنعتي مي باشد . برخي از انواع اين دتکتورها قادرند در صورت کشف نشتي گاز به يک شير فرمان بدهند و مسير گاز را ببندند .

نکته : در دتکتورهاي پيشرفته تر تغييرات چگالي گاز توسط مبدل تبديل به جريان ۴ تا ۲۰ ميلي آمپر تبديل شده و با يک کابل سه سيمه براي اندازه گيري و کنترل به پانل کنترل مرکزي ارسال مي شود. (شارژ کپسول آتش نشانی)

همچنين سيستمهايي با دتکتور و تابلوي مرکزي مخصوص وجود دارند که ميزان گاز منواکسيدکربن ( CO ) را در محيط تشخيص داده و در صورت کم بودن غلظت آن يک سيستم تهويه را راه اندازي مي کنند

و در صورت زياد بودن غلظت آن در هواي محيط اعلام خطر مي نمايند مورد استفاده اين دتکتورها در پارکينگ هاي عمومي و در تونلهاي زيرزميني و محل هايي مي باشد که از سوخت هاي منو اکسيد کربن زا مانند زغال يا نفت استفاده مي کنند.

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی

آتش سوزی یکی از اتفاقات غیر مترقبه ای است که ممکن است به دلایل مختلفی مانند خطاهای انسانی و یا عوامل دیگر اتفاق بیفتد. وقوع آتش سوزی در ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی و … (شارژ کپسول آتش نشانی)

که افراد زیادی در آن ساکن هستند می تواند سبب بروز خسارات جانی و مالی زیادی گشته و هزینه های بالایی را به بار آورد. پیشگیری از وقوع آتش در وهله اول اهمیت بسیاری داشته

و نیاز است تا از ابزارها و تجهیزات گوناگونی که برای این منظور طراحی شده اند در ساختمان ها استفاده کرد. پس از آن نیاز است تا در صورت وقوع آتش سوزی اقدامات مناسب را برای کاهش هرچه بیشتر خسارات انجام داد.

سیستم اعلام حریق یکی از سیستم های هشدار دهنده می باشد که وقوع آتش سوزی یا مواردی مانند تجمع دود و مونوکسید کربن را به ساکنین ساختمان هشدار داده

و موجب می شود تا افراد قادر به انجام اقدامات سریع برای پیشگیری از خسارت باشند. با توجه به اهمیتی که این موضوع دارد در این مقاله قصد داریم تا به مطالبی در مورد سیستم اعلام حریق بپردازیم.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

پايه دتکتورها

براي نصب يک دتکتور ابتدا بايد پايه آن متناسب با نوع دتکتور نصب شود و سيم کشي روي آن انجام پذيرد سپس دتکتور روي پايه جا زده شود .

بر روي پايه دتکتور پيچ هاي اتصال براي تعذيه ورودي – و + و دو پيچ اتصال براي اتصال به دتکتور بعدي و يا مقاومت انتهاي خط ( EOLR ) وجود دارد . همچنين ممکن است يک پيچ اتصال نيز براي منفي چراغ ريموت انديکاتور وجود داشته باشد. (شارژ کپسول آتش نشانی)

تجهیزات هشدار دهنده حریق

هنگام وقوع حریق ، وظیفه هشدار و خبر رسانی به افراد در معرض خطر بر عهده تجهیزات صوتی و تصویری خاصی در سیستم اعلام حریق می باشد، این تجهیزات شامل سه دسته عمده هستند که عبارتند از:

• آژیر ( Sounder ) یا زنگ اخبار ( Bell )
• چراغ فلاشر ( Flasher )
• شستی اعلام حریق ( Manual Call Point- MCP )

خروجی سیستم اعلام حریق

خروجی سامانه‌های اعلان آتش‌سوزی، بسته به محل وقوع یا نوع آتش ایجاد شده، می‌تواند شامل موارد مختلفی باشد. تماس خودکار با آتش‌نشانی محلی، روشن نمودن تابلوهای خروج اضطراری، فعال‌سازی سامانه آتش خاموش کن خودکار،

به صدا درآوردن آژیرهای خطر، قفل کردن یا از حالت قفل خارج کردن درب های محل‌های مختلف (مانند در خروجی‌های اضطراری) همگی از مواردی است که می‌تواند بسته به تصمیم سیستم انجام شود.

دتکتور اعلام حریق ترکیبی

در دتکتورهای اعلام حریق آدرس پذیرمولتی این آشکار ساز نقش اندازه گیری میزان غلظت دود و دمای هوا را برعهده دارد. همچنین با توجه به خواص ذکر شده از این سیستم ها،

این دتکتور قادر است تا میزان دقیق غلظت دود و دمای محیط را علاوه بر گزارش حریق یا خطا به پانل اعلام حریق منتقل نماید.

همچنین یکی دیگر از مشخصات این آشکار ساز قابلیت انتخاب میزان حساسیت به هریک از عوامل دود یا دما توسط پنل اعلام حریق می باشد. (شارژ کپسول آتش نشانی)

مشخصات فنی : – قابل استفاده به عنوان دتکتور دود و یا حرارت به صورت جداگانه – قابلیت تنظیم میزان حساسیت دود یا حرارت – قابلیت تنطیم دمای آلارم – طول عمر بالا – کاهش هشدارهای کاذب – مجهز به LED نمایشگر با قابلیت نمایش 360 درجه ای.

دتکتور دودي اشعه اي ( Beam Detector )

در مواردي که بخواهيم مکان وسيعي مانند سالن يک کارخانه و يا سالن موزه و … را تحت پوشش سيستم اعلام حريق قرار دهيم و نصب دتکتورهاي معمولي مشکل و يا غير اقتصادي باشد از اين نوع دتکتورها استفاده مي گردد .

اين دتکتورها داراي يک قسمت فرستنده ( TX ) هستند که اشعه اي به سمت گيرنده ( RX ) مي فرستد . اين دو قسمت در دو سمت سالن نصب مي شوند و هرگاه عاملي مانند دود بين اين دو عنصر واقع شود و ارتباط اشعه را قطع کند باعث اعلام خطر مي گردد .

در بعضي از اين نوع دتکتورها فرستنده و گيرنده روي يک قسمت وجود دارد و در قسمت روبرو يک انعکاس دهنده ( Reflector ) نصب مي گردد .

اين دتکتورها مي توانند فضايي به پهناي 14 متر و به طول 10 الي 100 متر را تحت پوشش قرار دهند و ارتفاع نصب آنها بين 7/2 متر تا 25 متر است ولتاژ کار آنها 24 ولت DC

و جريان مصرفي در حالت ساکن حدود 50mA و در هنگام اعلام حريق 70mA است . هر چه فاصله بين گيرنده و فرستنده افزايش يابد جريان مصرفي نيز افزايش مي يابد . (شارژ کپسول آتش نشانی)

دتکتور دودي يونيزاسيون (Ionization)

اين دتکتورها داراي يک عنصر تشعشع کننده راديواکتيو مي باشد .

در اثر عبور اشعه راديواکتيو از هواي داخل محفظه و يونيزه کردن آن مقداري جريان عبور مي کند . در مواقعي که دود داخل اين محفظه مي شود جريان عبوري تغيير مي کند و باعث اعلام حريق مي شود .

به دليل حساسيت زياد در برابر دود درجاهايي که حجم آتش زياد و دود کم ايجاد مي شود از اين دتکتورها استفاده مي کنند ولي به طور کلي مي توان آنرها را در مجتمع هاي مسکوني – ادارات و بيمارستان ها نصب نمود .

بر روي اين دتکتورها علامت راديو اکتيو به معني وجود تشعشات راديواکتيو حک مي شود . از نظر زيست محيطي دفع اين دتکتورها بعد از اتمام شارژ آنها که حدودا 8 سال طول مي کشد

مشکلاتي به همراه دارد لذا توليد اين نوع دتکتورها کم شده است و رو به توقف مي باشد . در شکل زير چند نمونه از اين دتکتورها به همراه مدار داخلي يکي از آنرها را مشاهده مي کنيد

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی