۱ . آب هادی الکتریسیته است و در حریق های الکتریکی و الکتریسیته نباید از اطفاء کننده های حاوی آب استفاده شود .
۲ . پودرهای آتش نشانی در حریق های الکتریکی به علت ریز و چسبنده بودن ذرات آن ممکن است باعث تخریب و از کارافتادن تجهیزات گردد .
خاموش کننده های مختلف با توجه به محتویات مواد درون آن جهت اطفاء حریق های مختلف استفاده می گردد .
به صورت کلی انواع خاموش کننده مناسب حریق به شکل ذیل دسته بندی می گردد.
۱ – خاموش کننده محتوی آب
۲ – خاموش کننده محتوی کف
۳- خاموش کننده محتوی پودر شیمیایی
۴ – خاموش کننده محتوی گاز CO2
۱ – وسایل ساده مانند سطل شن ، سطل آب ، پتوی خیس و پتوی نسوز آتش نشانی
۲ – خاموش کننده های دستی و چرخدار و خودرویی
۳ – جعبه اطفاء حریق ( شیلنگ با آب تحت فشار )
۴- شبکه ثابت خاموش کننده مبتنی بر آب ( اسپرینکلر ) کف و CO2 ،پودر
عموما برای مقابله با حریق باید آن را سرد کردن ، خفه کردن ، سد کردن یا حذف ماده سوختنی را انجام داد.
جهت اطفاء حریق کافی است یکی از اضلاع هرم آتش را خذف کنیم .
حریق ها را بر حسب ماهیت مواد سوختنی به انواع ذیل تقسیم بندی می کنند
کشور ما تقسیم بندی اروپایی را مدنظر قرار داده است .
مکانها را میتوان از نظر خطر حریق به سه دسته کلی تقسیم کرد . بر اساس این تقسیم بندی ها ضوابط مربوط به ایمنی حریق تدوین میگردند .
مکان های کم خطر ، مکان های با خطر متوسط و مکان های پر خطر
با توجه به گذشت زمان در ماده ای که دچار حریق شده است ، هم شرایط مواد سوختنی تغییر میکند ، هم دمای حریق و هم محصولات ایجاد شده از ماده در حال سوختن . لذا آگاهی از فازهای حریق جهت اطفاء بهتر و کاملتر ضروری به نظر میرسد .
