تاریخچه آتش نشانی در ایران - تاریخچه آتش نشانی در ایران 2 - ایمن عارفی
تاریخچه آتش نشانی در ایران

تاریخچه آتش نشانی در ایران


تاریخچه آتش نشانی در ایران _ آتش نشانی در دنیا تاریخچه قدیمی دارد و از گذشته بسیار دور که تاریخ آن ثبت نشده،این شغل وجود داشته است.

اما نه به نام هایی مثل آتش نشان و نه مکان مشخصی به نام ایستگاه آتش نشانی بلکه این افراد خدمات آتش نشانی را به عنوان هایی مانند کمک یار و کمک کننده انجام می‌دادند. (کپسول آتش نشانی مناسب منزل)

بعد از آن در یک حادثه بزرگ آتش سوزی تمام افرادی که در حادثه های قبلی به کمک مردم می‌آمدند و در مهار کردن آتش پرداختند، اولین تیم آتش نشانی شکل گرفت.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

تاریخچه

در تهران اولین واحد آتش نشانی در سال ۱۳۰۳ شمسی در گاراژی بنام حسنی در (سه راه امین حضور)توسط یک ژنرال روسی با چهار دستگاه اتومبیل با مارک(G _ A _ N) و با پانزده نفر پرسنل از درجه داران نظامی شروع به کار نمود

و در سال ۱۳۰۷ با پیگیری تیمسار کریم آقا بوذر جهری، که او گویا سرپرست بلدیه تهران بوده، قبرستان قدیمی موجود در میدان حسن آباد (ایستگاه شماره یک آتش نشانی قبلی) تبدیل به اداره ماشین های آبپاش شد که تجهیزات آن همان چهار دستگاه اتومبیل و پرسنل مربوطه بود .

به دنبال کودتای ۱۳۳۲ و تثبیت حکومت کودتا در اوایل این دوره(۱۳۴۵) توسعه سرمایه داری و گسترش شهرنشینی وابسته، پس از یک دوره بطئی با شکل نوینی مجدداً شدت می گیرد

که این موضوع باعث گسترش شهرهای موجود و ایجاد مراکز شهری متعددی بعنوان مراکز جذب سرمایه و سرمایه گذاری در زمینه رشد صنعتی می‏گردد

که به نوبه‏ی خود باعث گسترش امکانات و تأسیسات آتش نشانی در شهرهای مهم و همچنین تأسیس مراکز جدید آتش نشانی در تعدادی از شهرها از جمله خرمشهر و ساری(۱۳۳۲)، اراک(۱۳۳۵)، همدان(۱۳۳۶)، ارومیه و اردبیل(۱۳۳۷)،‌ قوچان، قائم شهر و عجب شهر(۱۳۴۰) می گردد . (کپسول آتش نشانی مناسب منزل)

توسعه شهرنشینی، انجام اقدامات در زمینه‏ی تأمین ایمنی برای بخش‏های مختلف اقتصادی، اجتماعی اجتناب ناپذیر بود که دراین راستا تعدادی زیادی از مراکز آتش نشانی در شهرهای مختلف شکل گرفتند .

آمار

بر اساس آمار مراکز آتش‏نشانی کشور، تعداد ۸۶ شهر بین سال های ۱۳۴۱ـ۱۳۵۰ هجری شمسی به ایجاد مراکز آتش نشانی اقدام نمودند که مهمترین آن‏ها به شرح ذیل می باشند .

یزد و خرم آباد (۱۳۴۲)، مراغه (۱۳۴۳)، کرمان و بوشهر(۱۳۴۵)، شاهرود و ماکو(۱۳۴۶)، بابلسر(۱۳۴۷)، سبزوار(۱۳۴۸)، سمنان و کرج(۱۳۵۳)، رودبار و فسا(۱۳۵۴)، شهریار و محمود آباد(۱۳۵۵)،‌

آزادشهر و کلاردشت(۱۳۵۶)، طبس و زابل(۱۳۵۷) پس از انقلاب اسلامی نسبت به دوره‏ی قبل، تحولی ازنظر توجه به مقوله آتش نشانی صورت می‏گیرد

پس از انقلاب اسلامی توجه خاصی به گسترش مراکز آتش نشانی و افزایش خودروها و تجهیزات صورت گرفته است که آمارها مؤید این موضوع است .

شکل گیري اولیۀ آتش نشانی

دومین و سومین واحد آتش نشانی کشور، با توجه به ضرورت حفظ چاه هاي نفت مسجد سلیمان و پالایشگاه آبادان، توسط دولت انگلستان در خوزستان تأسیس شد

و چون بعد از شهادت امیرکبیر در بهمن ماه ۱۲۳۱ جانشینان وي، نه تنها دنبالۀ اندیشه هایش را نگرفتند، بلکه کوشیدند تا برخی اقدامات او را خنثی نیز کنند، اقدام دیگري در این زمینه صورت نگرفت (کپسول آتش نشانی مناسب منزل)

و تفکر تأسیس نهادي براي مقابله با آتش در کلیه نقاط کشور، که گویا امیرکبیر مقدمات آن را نیز فراهم کرده بود، به فراموشی سپرده شد.

تا این که در سال ۱۲۶۰ شمسی و هنگام سفر اول ناصرالدین شاه به فرنگ، هنگام اقامت وي در شهر حاجی طرخان روسیه، وقتی دسته اي از آتش نشان هاي آن شهر مانوري در حضورش برگزار کردند چنان ذوق زده شد

که اظهار داشت مانور بسیار مورد توجهش قرار گرفته است و در جریان دومین سفر خود به فرنگ، هنگام بازدید از یک ایستگاه آتش نشانی، تجهیزاتی که براي اطفاء حریق در آنجا موجود بود،

وي را بیشتر غرق تعجب ساخت تأسف آور آنکه به رغم مشاهدة تلاش هایی که مردم دیگر کشورهاي دنیا براي مقابله با آتش انجام می دادند و همچنین با وجودي که بعد از سفرهاي خارجی او چندین آتش سوزي مدهش در کشور به وقوع پیوست،

حتی فکر ایجاد تشکیلاتی مشابه آنچه در کشورهاي دیگر جریان داشت و به صورت امري بدیهی در آمده بود، به ذهنش نرسید و تا سال ها پس از ترور او توسط میرزا رضاي کرمانی، که روز جمعه ۱۷ ذیقعده سال ۱۳۱۳ هجري قمري اتفاق افتاد،

ادامه

ایران همچنان فاقد سازمان و تجهیراتی براي پیشگیري و مقابله با حریق هاي خانمان سوز بود و فقط در آخرین سال هاي سلطنت او اداره اي با عنوان احتسابیه در تهران دایر شد

که کار نظمیه، بلدیه و عدلیه یعنی شهربانی، شهرداري و دادگستري فعلی را به طور یکجا تشکیل می شد « تنظیف » و « محتسب » انجام می داد و آن اداره که شماري از کارکنانش با عنوان که در هر کدام از شعبه هاي وابسته، عده اي نایب، فراش و رفتگر خدمت می کردند.

محتسب ها کارشان را زیر نظر حکومت و کلانتر شهر انجام می دادندو بر رسیدگی به جرایم و گاهی دادوستد و فروش کالاها نظارت داشتند و کارکنان شعبۀ تنظیف هم موظف بودند با وسایل و امکاناتی ابتدایی، زباله ها را از گوشه و کنار شهر جمع کنند

و با a hundred رأس اسب، قاطر و الاغ که در اختیار داشتند، به بیرون از شهر انتقال دهند. همچنین شعبۀ تنظیف عده اي سقا در استخدام داشت که موظف بودند با مشک، کوچه ها و خیابان هاي شهر را آب پاشی کنند (کپسول آتش نشانی مناسب منزل)

نا گرد و غبار ناشی از حرکت مردم، وسایط نقلیه و چهارپایان، باعث اذیت و آزار شهروندان نشود و علاوه بر آن مسئولیت، موظف بودند هنگام وقوع آتش سوزي ها نیز در امر خاموش کردن آتش دخالت کنند،

که نگفته پیداست چون امکانات و تجهیزاتی که در اختیار سقاها قرار داشت، نامتناسب با وظیفه شان بود، در مبارزه با آتش و اطفاء حریق نمی توانستند نقش قابل اعتنایی ایفا کنند و به بیان بهتر، بود و نبودشان تفاوتی نمی کرد.

تاریخچه آتش نشانی در ایران

تاریخچه آتش نشانی در ایران

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهفروشگاهخرید