آتش نتیجه یك واكنش شیمیایی است كه معمولاً میان اكسیژن اتمسفر و یك نوع سوخت اتفاق می‌افتد، البته تنها احاطه یك ماده سوختنی به وسیله اكسیژن سبب آتش گرفتن آن نمی‌شود. (کپسول آتش نشانی)

بلكه برای این كه واكنش احتراق اتفاق بیفتد باید ماده سوختنی به حدی گرم شود كه به دمای احتراق خود برسد.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

انواع حریق و نحوه خاموش کردن آن‌ها

• در حریق‌های كوچك با خیس و نم دار كردن حوله و یا پتو ضلع اكسیژن مثلث را به روش خفه كردن قطع می‌نماییم.
• در حریق‌های جامد درون سوز به روش خنك كردن توسط آب ضلع گرمای مثلث حریق را قطع می‌نماییم.
• در حریق‌های گازی به روش قطع كردن و بستن شیر گاز ضلع مواد سوختنی مثلث حریق را قطع می‌نماییم.

روش‌های مختلف اطفاء حریق

روش خنک کردن

این روش جهت اطفاء حریق جامدات معمولی كه با آب واكنش ندارد مانند چوب، كاغذ، لاستیك و …. مورد استفاده می‌گردد و بهترین خاموش كننده كه بدین منظور مورد استفاده قرار می‌گیرد آب است.

از آنجاییكه آتش سوزی مواد جامد درون سوز می باشد (پس از سوختن از خود خاكستر باقی می‌گذارد) باید ماده اطفاء كننده قدرت نفوذ به داخل جامد در حال سوختن را داشته باشد

كه از این نظر آب قابلیت نفوذ خوبی به درون جامدات را دارد باید توجه نمود كه از آب به عنوان ماده اطفاء كننده در حریق‌های ذیل استفاده نگردد:

• حریق مایعات قابل اشتعال مانند: نفت، بنزین، گازوییل، قیر و روغن (کپسول آتش نشانی)
• حریق‌های مرتبط با برق و الكتریسیته
• حریق بعضی از مواد شیمیایی مانند: كاربید و فلزات قابل اشتعال از قبیل سدیم و پتاسیم

در كارخانجات معمولا آب پیش بینی شده جهت اطفاء حریق از طریق جعبه‌های آتش نشانی یا همان Fire Box كه در محل‌های مورد نیاز نصب گردیده تامین می‌گردد.

روش خفه کردن یا همان قطع هوا

با توجه به اینكه هوا )اكسیژن) یكی از اضلاع تشكیل دهنده مثلث حریق می‌باشد بنابراین با جلوگیری از رسیدن هوا) اكسیژن (به ماده در حال سوخت، حریق اطفاء خواهد شد.

این روش بیشتر جهت مایعات قابل اشتعال به كار می‌رود كه از كپسول‌های پودر و گاز و در حریق‌های الكتریكی از كپسول‌های 1 CO استفاده می‌گردد. اگر حجم حریق زیاد باشد بایستی جهت اطفاء از ماده‌ای به نام كف (فوم) استفاده كرد.

روش جداسازی یا قطع ماده سوختنی

در این روش از خاموش كننده خاصی استفاده نمی‌شود بلكه اطفاء حریق از طریق جداكردن و دور كردن مواد قابل سوختن از محیط انجام می‌شود به عنوان مثال در آتش سوزی مخازن یا خطوط لوله مربوط به مایعات قابل اشتعال و یا گازها می‌بایستی شیر اصلی بسته شود تا سوخت قطع گردد. (کپسول آتش نشانی)

خاموش کننده یا کپسول آتش نشانی

خاموش كننده دستی یا همان کپسول آتش نشانی به وسیله‌ای گفته می‌شود كه برای مبارزه با آتش سوزی طراحی و ساخته شده است كه از 2 تا 21 كیلو یا لیتر ظرفیت مواد خاموش كننده دارد و توسط یك نفر به راحتی قابل حمل و استفاده است.

انواع بزركتر این وسایل بر روی چرخ – ارابه یا خودرو قرار داده می‌شود و یا بطور ثابت در اماكن نصب می‌گردد.

كاربرد کپسول آتش نشانی (کپسول اطفاء حریق)

از خاموش كننده‌ها با توجه به مواد اطفایی داخل آن‌ها می‌توان در لحظات اولیه شروع آتش سوزی و همچنین برای حریق‌های كوچك و موضعی استفاده كرد و آتش را اطفاء نمود.

طبقه بندی خاموش کننده‌ها (انواع خاموش کننده های آتش)

انواع خاموش كننده‌ها از نظر مواد اطفایی می‌توانند طبق دسته بندی ذیل گروه بندی شوند:

• خاموش كننده‌های محتوی آب – آب و كف گروه A
• خاموش كننده‌های محتوی پودری یا همان کپسول آتش نشانی پودر گروه B و C
• خاموش كننده‌های محتوی گاز کربنیک (CO2) یا همان کپسول آتش نشانی CO2گروه E
• خاموش كننده‌های محتوی هالوژنه گروه A,B,C,D,E

انتخاب خاموش كننده با توجه به نوع خطرات

• خاموش كننده ها برای حفاظت خطرات طبقه A
• نوع آبی، مواد سودا، كف، كف لایه نازك، پودر خشك شیمیایی چند منظوره، هالون 1211
• خاموش كننده ها برای حفاظت خطرات طبقه B
• كف لایه نازك، دی اكسید كربن، انواع پودر شیمیایی، كف، انواع عوامل هالوژنه
• خاموش كننده ها برای حفاظت خطرات طبقه C
• دی اكسید كربن، انواع پودر خشك شیمیایی، انواع مواد هالوژنه
• خاموش كننده ها برای حفاظت خطرات طبقه K
• پودر خشك بی كربنات سدیم یا بی كربنات پتاسیم (کپسول آتش نشانی)

انواع خاموش کننده ها

انواع خاموش كننده نوع آبی

• خاموش كننده آبی تحت فشار آب و گاز
• خاموش كننده آبی تحت فشار آب و هوا
• خاموش كننده آبی حاوی عامل مرطوب كننده
• خاموش كننده آبی سوداسید
• خاموش كننده آبی تلمبه دار
• خاموش كننده آبی نوع سطل و دلو جهت ریحتن آب بطور دستی بر روی حریق

خاموش كننده نوع آبی – نوع آب و گاز

1. محلول موجود در سیلندر دو سوم محتوی آب خالص است و فشار لازم از طریق فشنگی حاوی دی اكسید كربن
2. تامین می شود.
3. جهت جلوگیری از زنگ زدگی داخل سیلندر را با لایه نازكی از پلاستیك یا ماده ضد زنگ می پوشانند.
4. جهت جلوگیری از یخ زدگی در نقاط سردسیر باید مقداری ضدیخ در محلول اضافه كرد.

خاموش كننده نوع آبی – نوع آب و هوا

• محلول موجود در سیلندر دو سوم محتوی آب خالص است و فشار لازم از طریق هوای تحت فشار داخل سیلندر تامین می شود.
• جهت جلوگیری از زنگ زدگی داخل سیلندر را با لایه نازكی از پلاستیك یا ماده ضد زنگ می پوشانند.
• جهت جلوگیری از یخ زدگی در نقاط سردسیر باید مقداری ضدیخ در محلول اضافه كرد. (کپسول آتش نشانی)
• زمان تخلیه تقریبا 55 ثانیه است.
• می توان از ان بطور منقطع استفاده كرد.اطفای حریق با CO2

کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول اتش نشانی

خاموش کننده های دستی در  اطفاء حریق  بسیار مؤثرند اگر از این وسایل و دستگاهها استفاده صحیح شود و درصورتی که افراد توانایی کاربرد صحیح آنها را نداشته باشند با وجود دستگاههای خاموش کننده بسیار، حریق از کنترل خارج شده و خسارات و زیانهای فراوانی را باعث می شود. (کپسول آتش نشانی)

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

تعریف خاموش کننده های دستی

دسته بندی انواع خاموش کننده های دستی

کپسول های خاموش کننده دستی در انواع مختلف ذیل طبقه بندی می شوند:

• خاموش کننده های محتوی گاز
• خاموش کننده های محتوی آب
• خاموش کننده های محتوی کف
• خاموش کننده های محتوی پودر
• خاموش کننده های محتوی مواد هالوژنه (کپسول آتش نشانی)

ویژگی های انواع خاموش کننده های دستی

در ادامه قصد داریم تا انواع خاموش کننده های دستی را به طور خلاصه به شما معرفی کنیم:

• خاموش کننده های محتوی گاز:

این خاموش کننده ها حاوی گاز co۲ بوده و از گذشته تا به امروز جزء پرکاربرد ترین دستگاه های اطفاء حریق به شمار می روند. دلیل استفاده از گاز co۲ خواص منحصر به فرد آن است.

این خواص عبارتند از: غیر قابل اشتعال بودن، خنثی، بدون بو، هادی جریان الکتریسیته نبودن، غیر سمی و یک و نیم برابر بودن وزن آن نسبت به هوا. مورد آخر باعث می شود تا گاز co۲ سطح آتش را بپوشاند و جایگزین اکسیژن و در نتیجه مانع اشتغال زایی آن با حریق شود.

• خاموش کننده های محتوی آب:

این خاموش کننده ها دارای ظرفیتی معادل با ۹ لیتر آب هستند. وجود یک سوپاپ و یک پمپ باعث شده است تا آب با فشار حداکثری به آتش اصابت کند و مانع از ترکیب آن با اکسیژن شود.

• خاموش کننده های محتوی کف:

خاموش کننده های محتوی کف با پرتاب کف ها به روی آتش مانع از اشتعال بیشتر آن با اکسیژن می شوند. به دلیل اشکالات فنی متعدد، استفاده از این خاموش کننده ها هرگز توصیه نشده و در سال های اخیر از رده مصرف خارج شده اند.

• خاموش کننده های محتوی پودر:

خاموش کننده های محتوی پودر دارای پودرهای شیمیایی مختلف جهت خاموش کردن آتش هستند. پودرهای خاموش کننده به دو نوع مختلف تقسیم می شوند. پودر شیمیایی مخصوص فلزات در کلاس D و پودر شیمیایی مخصوص غیر فلزات در کلاس‌های A، B، C.  (کپسول آتش نشانی)

البته پودرهای شیمیایی تنها به دو مورد فوق محدود نشده و دارای انواع مختلفی هستند. رایج ترین کود شیمیایی، پودر معمولی است که پایه آن بی کربنات پتاسیم، بی کربنات سدیم، بی کربنات اوره و پتاسیم کلراید می باشد.

در مقابل پودرهای شیمیایی چند منظوره وجود دارند که استفاده از آنها شرایط خاصی را می طلبد. پودرهای فوق هر دو برای اطفاء حریق کلاس های B و C مناسب هستند.

• خاموش کننده های محتوی مواد هالوژنه:

استفاده از خاموش کننده های محتوی مواد هالوژنه به دلیل صدمه زدن به لایه اوزن تا اطلاع ثانوی محدود شده‌اند. مواد تشکیل دهنده این هالوژن ها از متان و اتان بوده که مواد هالوژنه جایگزین هیدروژن در این ترکیبات می‌شوند.

این امر موجب می‌شود تا خاصیت اشتعال زایی هیدروژن از بین برود و وزن آنها حدود ۴ الی ۵۵ برابر از هوا سنگین تر شود. امری که موجب می‌شود تا آنها به سرعت روی حریق را پوشانده و از رسیدن آن به اکسیژن جلوگیری کنند.

خاموش كننده های دستی به پنج گروه تقسیم می شوند:

1. خاموش كننده های محتوی آب
2. خاموش كننده های محتوی كف
3. خاموش كننده های محتوی پودر شیمیایی
4. خاموش كننده های محتوی گاز CO2
5. خاموش كننده های محتوی مواد هالوژنه (هالن) (کپسول آتش نشانی)

نكات مهم در به كارگیری خاموش كننده های دستی

• تعداد آن ها بایستی متناسب با نوع حریق و فضای مورد نظر باشد.
• فاصله دو كپسول نبایستی از 30 متر بیشتر باشد به عبارت دیگر فاصله دسترسی افراد به خاموش كننده نباید از 30متر بیشتر باشد.
• ارتفاع قرارگیری نباید خیلی بالا یا نزدیك زمین باشد. بهتر است ارتفاع قاعده كپسول از سطح زمین1.1متر بوده وبیشتر از متوسط ارتفاع آرنج افراد نباشد.
• برای هر محل بیش از یك دستگاه خاموش كننده پیش بینی شود.
• بلافاصله پس از هر بار استفاده از كپسول باید آن را شارژ نمود زیرا احتمال بروز حریق مجدد منتفی نیست. درمكان هایی كه كپسول ها را برای شارژ تحویل می گیرند شركت مربوطه بایستی به تعداد مناسب جایگزین موقت در محل های مربوطه نصب نماید تا در صورت بروز هرگونه حادثه مشكلی از نظر دسترسی بوجود نیاید.
• هنگام استفاده از خاموش كننده برای اطفاء حریق، بایستی پاشش مواد به صورت جارویی در سطح قاعده حریق انجام گردد.
• اپراتور هنگام خاموش نمودن حریق باید پشت به باد باشد.
• پرسنل تیم عملیاتی یا كاركنانی كه برای اطفاء در نظر گرفته شده اند باید تحت آموزش مداوم و تمرینات دوره ای قرار گیرند. (کپسول آتش نشانی)

کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول اتش نشانی

کپسول آتش نشانی مخزنیست استوانه ای شکل که با مواد مخصوصی تحت فشار پرشده و در هنگام آتش سوزی به ما کمک می کند تا آتش را مهار و از گسترش آن جلوگیری نماییم. (شارژ کپسول آتش نشانی)

با توجه به اینکه انواع آتش با هم متفاوت است ؛ نحوه مواجهه با آن نیز متفاوت و وابسته به ماهیت آتش می باشد. به همین جهت در طول زمان کپسول های آتش نشانی مختلفی به وجود آمده است که هر کدام از آنها برای حریق های متفاوت مناسب و قابل استفاده است.

با ما در ایمن عارفی همراه باشید تا با انواع کپسول آتش نشانی و کاربرد های آنها با هم آشنا شویم.

انواع کپسول آتش نشانی از لحاظ وزن

با توجه به مساحت محل نصب کپسول و حجم و نوع مواد قابل اشتعال موجود در محیط می توان وزن کپسول آتش نشانی را مشخص نمود. کپسول های آتش نشانی معمولاً تا وزن های 12 الی 14 کیلوگرم به صورت دستی و در وزن های بیشتر به صورت چرخدار طراحی شده اند.

هرچه وزن کپسول بیشتر باشد ، سطح پوشش آن (یعنی مساحتی که خاموش کننده قادر به اطفاء حریق می باشد) نیز بیشتر است.

طبق استاندارد ، کپسول هایی که دارای وزن کمتر از 18 کیلوگرم می باشد را در ارتفاع 1 متر و بیشتر از 18 کیلوگرم را در ارتفاع 1.5 متر نصب می کنند به طوری که سر کپسول در این ارتفاع قرار بگیرد.

برای اطلاع بیشتر در خصوص استاندارد نصب کپسول آتش نشانی این مطلب می تواند به شما کمک کند.

معرفی اجزای کپسول آتش نشانی

عموماً کپسول های آتشنشانی دارای قسمت های زیر است :

• یک بدنه استوانه ای که داخل آن بسته به نوع کپسول ، پودر ، آب ، و یا گاز CO2 تحت فشار وجود دارد.
• دسته نگهدارنده که جهت جابه جایی کپسول از آن استفاده می شود.
• پین که به صورت یک سوزن بین اهرم و دسته قرار می گیرد و تا از پلمپ خود جدا نشود امکان خروج محتویات داخل سیلندر را نمی دهد.
• اهرم یا ضامن که با فشار دادن آن پس از بیرون کشیدن پین باعث خروج محتویات کپسول می شود. (شارژ کپسول آتش نشانی)
• شیلنگ هدایت کننده که باعث افزایش سرعت مواد و هدایت دقیق آن به روی آتش می شود. در کپسول های CO2 به صورت شیپور مانند می باشد.

انواع کپسول های آتش نشانی

کپسول آتش‌نشانی نوعی دستگاه برای خاموش نمودن آتش است. این دستگاه جزء خاموش کننده‌های آتش قابل حمل دستی بوده و با توجه به نوع آتش ترکیبات مختلف مانند آب، پودر و گاز، گاز دی اکسید کربن را با فشار بر روی آتش می‌افکند.

کپسول‌های آتش‌نشانی استوانه‌های فلزی محکمی هستند که با آب یا یک نوع ماده خفه کننده مانند دی اکسید کربن پر شده‌اند و وقتی اهرمی را که بالای این استوانه‌است فشار دهید، ماده با فشار زیادی از کپسول خارج می‌شود.

در این کپسول‌ها یک لوله، مخزن تحت فشار کپسول را به قسمت بالای کپسول متصل و یک شیر فنری نیز ارتباط میان لوله را با دهانه خروجی مسدود کرده‌است.

در بالای سیلندر، سیلندر کوچک دیگری وجود دارد که با گاز فشرده‌ای مانند دی اکسید کربن پر شده‌است و یک شیر جلوی انتشار دی اکسید کربن را می‌گیرد.

برای استفاده از کپسول آتش‌نشانی باید ضامن کپسول را کشیده و اهرم آن را فشار داد. این اهرم یک میله را فشار می‌دهد تا شیر فنری را به پایین فشار دهد و مسیر خروجی را باز کند.

گاز فشرده شده بر اثر فشار رها می‌شود و با نیروی قابل ملاحظه‌ای از مخزن به دهانه خروجی منتقل شده، خارج می‌شود.باید آن را مستقیماً روی سوخت هدف گیری و روی تمامی سوخت پخش کرد. کپسول را با اندازه‌های مختلف و گازهای مختلف می‌سازند. (شارژ کپسول آتش نشانی)

انواع کپسول های آتش نشانی :

آب و فوم

کپسول های آتش نشانی آب و فوم با از بین بردن عنصر گرمای مثلث آتش ، آتش را خاموش می کنند. عامل کف عنصر اکسیژن را از سایر عناصر جدا می کند. این دسته از کپسول ها فقط مختص آتش کلاس A هستند و هرگز نباید برای کلاس B و C استفاده شوند.

جریان تخلیه می تواند مایع قابل اشتعال را در آتش کلاس B پخش کند و یا می تواند خطر آتش سوزی را در آتش کلاس C ایجاد کند.

شارژ کپسول آتش نشانی

بیوورسال

کف بیوورسال به صورت کنسانتره فرموله شده و به وسیله آب رقیق می شود لذا قابلیت های عملیاتی گسترده ای دارا می باشد. بیوورسال با قابلیت محصور کردن هیدروکربن ها ،آتش را به گونه ای مهار می کند که در هنگام عملیات و پس از عملیات هر ناحیه خاموش شده امکان اشتعال مجدد را نخواهد داشت. مناسب حریق کلیه کلاسهای حریق بجز کلاس حریق  E ( جریان الکتریسیته و لوازم الکتریکی )

شارژ کپسول آتش نشانی

کربن دی اکسید

کپسول های آتش نشانی کربن دی اکسید با از بین بردن عنصر اکسیژن مثلث آتش ، آتش را خاموش می کنند و همچنین با تخلیه بسیار سرد گرما را از بین می برند.

دی اکسید کربن در آتش سوزی کلاس B و C قابل استفاده است. آنها معمولا در آتش سوزی کلاس A بی اثر هستند.

شارژ کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی مواد شیمیایی خشک

این دسته از کپسول ها در درجه اول با قطع کردن واکنش شیمیایی مثلث آتش ، آتش را خاموش می کنند. امروزه پرمصرف ترین نوع کپسول آتش نشانی ، ماده شیمیایی خشک چند منظوره است که در آتش سوزی کلاس A و B و C موثر است.

این عامل همچنین با ایجاد سدی بین عنصر اکسیژن و عنصر سوخت در آتش سوزی کلاس A کار می کند.

مواد شیمیایی خشک معمولی فقط برای آتش سوزی کلاس B و C است. استفاده از کپسول صحیح برای نوع سوخت مهم است! با استفاده از عامل نادرست می توان آتش را دوباره پس از خاموش شدن ، مشتعل کرد. (شارژ کپسول آتش نشانی)

شارژ کپسول آتش نشانی

خلاصه تصویری آموزشی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی

آتش یکی از مهم ترین اکتشافات بشر در طول تاریخ است که تاثیر زیادی در رشد و پیشرفت انسان در زمینه های مختلف داشته و به بقای انسان کمک کرده است. (کپسول آتش نشانی)

اگرچه آتش نقش مهمی در زندگی ما دارد اما استفاده از آن به قدری رایج و عادی شده که بسیاری از ما به چیستی و چرایی آن اهمیتی نمی دهیم و شاید تا به حال از خودمان نپرسیده باشیم آتش چیست و از کجا آمده است،

اما این سوال یکی از رایج ترین پرسش هایی است که کودکان کنجکاو از والدین خود می پرسند.

برای پاسخ به این سوال جالب در ادامه مطلب با ایمن عارفی همراه باشید.

آتش چيست؟

آتش نتيجه يك واكنش شيميايی است كه معموالا ميان اكسيژن و يك نوع سوخت اتفاق می افتد؛ البته تنها احاطه يك ماده سوختنی به وسيله اكسيژن ، سبب آتش گرفتن آن نمی شود بلكه برای اين كه واكنش احتراق اتفاق بيفتد بايد ماده سوختنی به حدی گرم شود كه به دمای احتراق خود برسد

مثلث آتش

هر گاه سه ضلع مواد سوختنی ، اكسيژن و گرما در كنار يكديگر قرار بگيرند مثلث آتش به وجود می آيد.
الف- اكسيژن :
ميزان اكسيژن موجود در هوا در شرايط طبيعی 21 درصد است اگر ميزان آن به زير 15 درصد برسد آتش خاموش می شود.
ب – مواد سوختنی :
تمام موادی كه قابليت سوختن داشته باشند ماده سوختنی تلقی می شوند اين مواد می توانند مايع ، جامد و يا گاز باشند.
ج: حرارت
برای شروع آتش سوزی وجود حرارت الزامی است. (کپسول آتش نشانی)

مواد از لحاظ قابليت اشتعال به 3 دسته زير تقسيم ميشوند:

• مواد قابل انفجار مانند باروت
• مواد قابل اشتعال مانند چوب ،الکل ، گاز متان
• مواد غير قابل اشتعال مانند آجر ، سنگ

انواع مواد قابل اشتعال:

بطور کلی انواع مواد سوختنی و قابل اشتعال که در زندگی روزمره با آنها مواجه هستيد عبارتنداز:

• مواد سوختنی جامد ( مانند چوب، پارچه،لاستيک و … )
• مواد سوختنی مايع ( مانند فراورده های نفتی، الکلها و …)
• مواد سوختنی گازی ( مانند انواع گازهای قابل اشتعال مثل بوتان، متان، استلين و …)

طبقه بندی آتش :

آتش بسته به نوع عامل ايجاد و سوختن مواد در شش گروه به شکل زير طبقه بندی می شود:

• آتش سوزی گروه جامدات يا مواد خشك ( طبقه A ) :

  به آتش سوزی موادی گفته می شودكه بعد از سوختن از خود خاكستر باقی می گذارند وبا آب نيز واكنش شيميايی خطرناكی ندارند.
  مانند: چوب ، كاغذ، لاستيك ، حبوبات، غلات ، پلاستيك، پارچه و…
  بهترين روش جهت اطفاء اين نوع آتش سوزی ها روش خنك كردن می باشد.

آتش سوزی مايعات قابل اشتعال (طبقهB ) :

به منظور اطفاء حريق مايعات قابل اشتعال خاموش كننده مناسب ، پودر شيميايی وكف می باشد. (کپسول آتش نشانی)
به منظور اطفاء حريق مايعات قابل اشتعال در سطح كم از پودرهای شيميايی ، ماسه خشك ، پتوی خيس و در سطح وسيع از كف استفاده می كنيم.

• آتش سوزی برق (طبقه C ) :

در آتش سوزی لوازم وتاسيسات برقی ، اولين قدم قطع جريان برق است ، بعد استفاده از خاموش كننده مناسب (co2 ) می باشد.

• آتش سوزی فلزات قابل اشتعال (طبقه D ) :

  بعضي ازاين فلزات (منيزيم،تيتانيوم،سديم و…)
  برای اطفاء حريق فلزات قابل اشتعال نبايد از آب يا كف استفاده نمودزيرا به علت واكنش اين فلزات با آب ، گاز هيدروژن توليد می شود كه شديدا“ قابل اشتعال بوده و باعث تشديد حريق می گردد .
  برای اطفاء اين نوع حريق ها از ماسه های صددرصدخشك وپودر شيميايی مخصوص اين فلز استفاده می گردد.

• گازهای قابل اشتعال :

  در گازها در صورت ايجاد شعله سوزی نبايد شعله را اطفاء نمود بلكه بايد از خروج گاز جلوگيری گردد و در صورتيكه گاز از سيلندر خارج گشته و شعله ور گردد بايد بدنه سيلندر را خنک نمود و بدون در نظر گرفتن شرايط محيط ، اقدام به خاموش كردن شعله نكنيم .
  البته اگر بنابر شرايطی لازم باشد كه شعله اطفاء گردد ، خاموش كننده پودر شيميايی بهترين اثر را دراين مورد دارا می باشد.

• آتش سوزی مواد منفجره :

  مواد منفجره اكثرا“ در صنايع نظامی مورد مصرف دارند و مهمترين آنها عبارتند از تی ان تی . اسيد پيكريک ، تيتراتها ، كلراتها ، نيتراتها ، نيتروگليسيرينو…

اين گونه مواد در صورتيكه دچار آتش سوزی شوند بايد سريعا“ محل را ترک نمود چون تمام مواد در يك لحظه توام با انفجار از بين می روند و قدرت پرتاب تكه های ناشی از انفجار حداقل تا شعاع 200 متری می باشد. (کپسول آتش نشانی)
اگر اين مواد در مجاورت حرارت قرار گيرند بايد در فاصله مناسب از طريق خودروهای مانيتور دار با آب نسبت به خنك كردن آنها اقدام نمود.

ایمنی

به‌دلیل آسیب‌پذیر بودن انسان در برابر آتش یا دود آن، از گذشته کارهای زیادی برای افزایش ایمنی در برابر آتش و جلوگیری از به وجود آمدن ناخواسته آن صورت گرفته‌است.

یکی از راه‌های کلی جلوگیری به وجود آمدن مثلث آتش است؛ مثلث آتش شامل اکسیژن، سوخت، حرارت و واکنش‌های زنجیره‌ای است. در گذشته عامل واکنش‌های زنجیرهای ناشناخته بود

اما امروزه با درک اینکه واکنش‌های زنجیره‌ای نیز یکی از عوامل تأثیرگذار در تولید آتش است آن را به عنوان عامل چهارم می‌شناسند.

جهت برطرف نمودن این عامل از موادی با خاصیت ترکیب پذیری بالا مثل بی کربنات پتاسیم و مونو فسفات آمونیم استفاده شده این مواد مانع از ترکیب رادیکال‌های آزاد سوخت با اکسیژن می‌شوند. واکنش‌های زنجیره ای سوختن بیشتر در موادی که پایه کربنی دارند اتفاق میفتد.

کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی

شارژ کپسول آتش نشانی