راه های خاموش کردن آتش با توجه به ماده سوزنده و ماهیت آتش می تواند متفاوت باشد و از طرفی باید این موضوع بسیار مهم را در نظر داشته باشیم

که انجام عملیات های مختلف در زمان اطفاء حریق، بسته به شرایط، باید به گونه ای انجام شوند که در کمترین زمان ممکن اطفاء حریق صورت گیرد و تلفات جانی و مالی تا حداقل ممکن کاهش یابد. (شارژ کپسول آتش نشانی)

در این مطلب قصد داریم که راه های استاندارد برای خاموش سازی آتش را در اختیار شما قرار دهیم و سپس نکاتی را در این خصوص با شما در میان بگذاریم تا در زمان آتش سوزی بتوانید عکس العمل مناسبی از خودتان نشان دهید.

با ایمن عارفی در این مقاله همراه باشید و لذت ببرید.

چگونه اتش را خاموش کنیم

چگونه اتش را خاموش کنیم ممکن است اولین سوالی باشد که در زمان رخ دادن هر آتش‌سوزی به ذهن شما برسد. به طور کلی خاموش سازی آتش و جلوگیری از انتشار آن وابسته به این موضوع است

که شما یکی از اضلاع مثلث آتش را که عبارتند از مواد اشتغال زا، حرارت و اکسیژن را از بین ببرید تا به این صورت بتوانید آتش سوزی به وجود آمده را مهار کنید

و از بروز خسارات بیشتر جلوگیری نمایید. با توجه به موارد گفته شده روش های خاموش سازی آتش به صورت زیر می باشند:

• از بین بردن حرارت و یا سرد کردن حریق
• جلوگیری از رسیدن اکسیژن به آتش سوزی یا خفه کردن
• از بین بردن عامل آتش سوزی یا مواد آتش زا
• تمرکز بر روی از بین بردن واکنش های زنجیره ای

مواد خاموش كننده آتش

موادي كه بعنوان خاموش كننده آتش به كار مي روند در ۴ دسته قرار مي گيرند . بدليل لزوم سرعت عمل و افزايش پوشش خاموش كننده ها ، مي توان از دو يا چند عنصر خاموش كننده بطور همزمان استفاده نمود . (شارژ کپسول آتش نشانی)

طبعا هر كدام از مواد ياد شده در اطفاء انواع حريقها داراي مزايا و معايبي مي باشند . اين گروه شامل گروههاي زير است :

الف – مواد سرد كننده آب ،CO2

ب_ مواد خفه كننده (كف -CO2– خاك – ماسه )

ج – مواد رقيق كننده هوا (N2–CO2)

د- مواد محدود كننده واكنش هاي زنجيره اي شيميايي ( هالن و پودر هاي مخصوص )

سرد کردن حریق:

سرد کردن یکی از روش های قدیمی و معمول و موثر برای کنترل حریق می باشد. این عمل عموماً با آب انجام می شود . یکی از خصوصیات گاز دی اکسید کربن نیز سرد کردن آتش می باشد .

میزان و روش بکار گیری آب در اطفا حریق اهمیت بسیاری دارد ، این روش برای حریق های نوع A مناسب می باشد.

خفه کردن حریق:

خفه کردن، همانطور که از نام آن پیداست در حقیقت پوشاندن روی آتش با موادی است که از رسیدن اکسیژن به محوطه آتش جلوگیری می نماید . این روش اگرچه در همه حریق ها موثر نیست ولی روش خوبی برای بیشتر حریق ها می باشد .

مورد استثناء موادی است که در حین سوختن اکسیژن تولید می کنند ، مانند : نیترات و زنجیره های آلی اکسیژن دار مثل پراکسید های آلی همچنین موادی که سرعت آتش گیری در آنها زیاد است مانند دینامیت ، سدیم ، پتاسیم که از این قاعده مستثنی هستند .

موادی که برای خفه کردن بکار می روند بایستی سنگین تر از هوا بوده و یا حالت پوششی داشته باشند . خاک ، شن ، ماسه . پتوی خیس نیز این کار را می توانند انجام دهند. (شارژ کپسول آتش نشانی)

از بین بردن عامل آتش سوزی یا مواد آتش زا:

این روش که معمولاً در مراحل اولیه آتش‌سوزی به کار برده می شود، به این صورت است که با جابجا کردن مواد و جدا کردن منابعی که تاکنون به آنها آتش‌سوزی سرایت نکرده، جریان آتش سوزی را قطع می کنیم.

 تمرکز بر روی از بین بردن واکنش های زنجیره ای:

این روش که یکی از پر هزینه ترین و دشوار ترین روش ها برای اطفاء حریق است، تاثیر بسیار مناسبی در خاموش سازی آتش دارد.

برای این کار ترکیبات حال و جایگزین های مجاز برای آن و همچنین بعضی از مواد جامد مانند جوش شیرین را استفاده می‌کنند که بیشتر در کپسول های آتش نشانی شاهد این مواد هستیم.

خفه کردن (قطع اکسیژن)

بعضی از آتش ها با سرد کردن قابل مهار نیستند، یعنی از بین بردن ضلع حرارت مؤثر واقع نمی شود، روش خفه کردن، مهار کردن ضلع اکسیژن می باشد که به وسیله ای مانع از رسیدن اکسیژن به جسم قابل اشتعال می گردیم، به این روش خفه کردن می گویند.

در این حالت از کپسول آتشنشانی یا پتوی خیس یا هر وسیله ای دیگری که بتواند راه نفوذ اکسیژن را به محل سوخت ببندد استفاده می شود.

تئوری عمل بدین ترتیب است که یک لایه از مواد کپسول آتشنشانی، به حالت گاز یا پودر، سطح آتش را می پوشاند و مانع رسیدن اکسیژن به کانون حریق و ادامه آتش سوزی می گردد،

این مواد آنقدر بر سطح آتش می مانند تا آن که درجه حرارت مواد مشتعل به پائین تر از نقطه اشتعال برسد. (شارژ کپسول آتش نشانی)